اشاره: در این محور، آسیبهاى تربیت دینى، در دو قطب کمالگرایى (غیر واقعگرا) و سهل انگارى قرار دارند
در قطب اول: آسیبزایى تربیت دینى ناشى از آن است که آرمانهاى بسیار والاى دینى را از افراد تحت تربیت طلب مىکنند، بدون آن که توان و طاقت واقعى آنها را چون معیار حرکت به سمت این آرمانها در نظر بگیرند . از این رو، بار سنگین آرمانهاى مذکور، طاقت سوز خواهد بود .
در قطب دوم: سهل انگارى با بىاعتنایى به آرمانهاى بلند، چهره ى دیگرى از آسیب زایى را آشکار مىسازد . سهل انگارى، جدیت و تلاش را از عرصه ى تربیت مىزداید و به این ترتیب، حرکت پیشرونده را به پرسه زدن تبدیل مىکند، در حالى که پرسه زدن، سازنده و شکل دهنده نیست .
حالت سلامت در این محور، سهلگیرى است . سهل گیرى با کمال گرایى (غیرواقع گرا) از این جهت متفاوت است که در آن، کمال را براى فرد، در حد وسع وى مىجویند و از فراتر از آن اغماض مىکنند . تفاوت آن با سه لانگارى نیز در این است که در سهل گیرى، در هر حال، چشم به سوى آرمانها دارند و حرکت پیشرونده را مىخواهند . پیامبر اکرم (ص) دین خود را "سهله ى سمحه" نامیده و جایگاه خود را در نقطه ى سهل گیرى معین کرده است .
با به کارگیرى چارچوب این محور در زمینه ى مهدویت، به ترتیب، از دو گونه ى آسیبزایى، یعنى کمالگرایى (غیر واقعگرا) و سهل انگارى، سخن خواهیم گفت . سپس، حالت سلامت را تحت عنوان سهلگیرى مورد بحث قرار خواهیم داد .
در قطب نخست آسیب، ابتدا باید به این مساله پاسخ گوییم که کمالگرایى (غیر واقعگرا) چگونه در عرصه ى تربیت مهدوى آشکار مىگردد . زمینه ى این امر، آن است که مهدى (عج)، عهده دار رسالتى سخت و سترگ است . تلاش گسترده در سطح جهان براى زدودن ظلم و بىعدالتى و نشاندن حق و عدالت بر اریکه ى قدرت، کارى به غایت دشوار است; زیرا مستلزم بازستاندن قدرت از دست مدعیان دروغین و جسور آن خواهد بود . از این رو، امام مهدى (عج) با مقاومتهاى بسیارى روبه رو خواهد شد و ناگزیر، جنگى جانکاه در پیش خواهد داشت . این نکته در روایات فراوانى مورد نظر قرار گرفته است . در زیر، به نمونه هایى اشاره مىکنیم:
مفضل بن عمر گوید: «به امام صادق علیه السلام عرض کردم: نشانه ى قائم چیست؟ فرمود: آنگاه روزگار گردش کند و گویند: او مرده یا هلاک شده؟ در کدامین سرزمین مىگردد (به سر مىبرد) ؟ عرض کردم: فدایت شوم، سپس چه خواهد شد؟ فرمود: ظهور نمىکند مگر با شمشیر» . (1)
همچنین، ابوبصیر گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام مىفرمود: «. . . شمشیر بر گردن خویش حمایل مىسازد، هشت ماه به شدت مبارزه مىکند تا اینکه خدا راضى شود . . .» . (2)
در پیش بودن این مسؤولیت سنگین و خطیر براى مهدى (عج)، کار را براى پیروان وى نیز دشوار خواهد ساخت . خداوند چنین مقدر نکرده است که آن حضرت، این رسالت را به تنهایى و تنها با مدد غیبى به انجام برساند، بلکه نظر بر آن بوده است که بشر در گیرودار این رخداد عظیم، خود نیز تحول یابد و در تعیین سرنوشت تاریخى خویش، نقش آفرینى کند . به هر روى، کسانى خواهند توانست خود را براى این یاورى آماده کنند که ظرفیتى عظیم در خویش سراغ گیرند .
به همین دلیل، صفات برجستهاى براى یاوران مهدى (عج) ذکر شده است، چنانکه در روایتى در وصف شجاعت آنان آمده است: «و مردانى که گویى دلهاىشان پارههاى پولاد است . . .» . (3)
همچنین، در روایتى، ابوالجارود به نقل از امام باقر علیه السلام گوید: آن حضرت به من فرمود: «. . . چون شنیدید ظهور کرده است، نزد او بروید، اگر چه کشان کشان بر روى برف و یخ باشد .» (4) این بیان حاکى از آن است که یاران امام، چنان نستوه اند که اگر لازم باشد خود را به این نحو نیز به وى برسانند، به آن مبادرت خواهند کرد .